Die Psalme 127 bis 150

D Psalme 127 bis 150

Es Lied vo de Ufstiege. Vo Sạlomo.

127:1 Wenn Jehova s Huus nöd baut,

isches umsuscht das d Baulüt hert dra schaffed.

Wänn Jehova d'Stadt nöd bewacht,

isches umsuscht das de Wächter wach bliibt.

 2 Es isch umsuscht das ihr früeh ufstönd,

Das Ihr bis spaat ufblibed,

das ihr eu für eues esse abmüend,

Denn na sorgt fir de, de na liebt, un schenkt ne zue d Schlof.

 3 Söhn sind es Erbe vo Jehova.

Chind sind en Belohnig.

 4 Wie Pfiil i de Hand vomene Starche,

so sind die Söhn wo mer i junge Jahr überchunt.

 5 Glücklich isch de Maa wo sin Chöcher mit ihne füllt.

Si werded nöd beschämt dastah,

Denn sie wäre im Tor mit Feind schwätze.