2.Samuel 20 vo 24

2.Samuel 20 vo 24

20:1 Es het da en Unruehestifter geh mit Name Schẹba, Sohn vo Bịchri, en Benjaminịter. Er isch s Horn bliebe und het gsait: "Mier hend kei gmeinsame Ateil mit David, kei gmeinsame Erbe mit em Sohn Ịsaïs. Jede zu seine Götter, o Israel!"

2 Da hend sich alli Manne Israels vo David los gseit und schlossed sich Schẹba aa, em Sohn Bịchris. D Manne Judas sind degege bi ihrem Kenig – vom Jordan bis nach Jerusalem bliebe.

3 Wo de David nach Jerusalem in sin Palast isch cho, het er die zehn Näbedfraue brocht, won er zum Palasthüete zrug gloh het, in es bewachts Huus. Er het sie mit Esse versorgt, het aber kei sexuelli Beziehige mit ihne gha. Sie händ ihres bewachte Huus bis zu ihrem Todestag nöd verlah und lebt wie Witwen, obwohl ihr Maa am Läbe gsi isch.

4 De König het jetzt zu Amạsa gseit: "Ruef die Männer von Juda innerhalb von drü Täg zu mer und seg au du do."

5 Amạsa het sich also uf de Wäg gmacht zum Juda zämelüte, isch jedoch zur festgsetzte Ziit nonig zrugg gsi.

6 Druf hät de David zu Ạbischai gseit: "Schẹba, de Sohn Bịchris, chönt eus meh Schade zuefüge als Ạbsalom. Nimm dir mini Lüüt und jag ihm na, damit er kei befestigti Städt für sich findet und eus entchunt."

7 Also hend d Männer Jọabs d Kerethịter gnoh, d Pelethịter und alli starche Männer d Verfolgig uuf. Sie hend Jerusalem verlüüred um Schẹba, em Sohn Bịchris, nochezjage.

8 Bi dem grosse Stei in Gịbeon isch ihne amạsa entgägecho. Jọab het sini Chriegskleidig treit und het es Schwert um die Hüfti gschnallt, wo i de Scheide gsteckt het. Won er en Schritt füre gmacht het, isch s Schwert use gheit.

9 Jọab het amạsa gfrögt: "Gahts der guet, min Brüeder?", und het en mit de rechte Hand gfaschtet bim Bart, als er en wele küsse.

10 Amạsa het sich allerdings nöd vor em Schwert in Jọabs Hand in Acht gno. Jọab het's ihm in Buch gno und die Därm quöled zu Bode. Er hät käs zweits Mal zuestosse bruucht - än Stoss gnüegt zum Amạsa umzbringe. Aaschlüssend händ Jọab und sin Brüeder gnoh Ạbischai wieder d'Verfolgig vo Schẹba, em Sohn Bịchris, uf.

11 Eine vo Jọabs junge Männer bliebe bi Amạsa stah und rief: "Wer uf Jọabs Siite isch und zu David ghört, dä söll Jọab folge!"

12 Die ganz Ziit het sich amạsa mitts uf de Stross i sim Bluet gwälzt. Wo de Maa gseh het, dass alli stönd bliibe, het er amạsa vo de Stross ufs Feld gschafft. Dänn hät er es Gwand über ihn gworfe, will er beobachtet hät, dass jede wo verbii cho isch, bi ihm stah bliibt.

13 Nachdem er en vo de Stross weggschafft het, hend alli Männer gfolgt Jọab, um Schẹba, em Sohn Bịchris, nochezjage.

14 Uf sim Weg dur alli Stämm Israels isch Schẹba uf Abel-Beth-Maachaa cho. D Bichrịter händ sich zämme ta und händ em det hi gfolgt.

15 Drufabe sind d Jọab und sini Männer nach Abel-Beth-Maach gange und hend en döt ine gschlosse. Sie hend vor dere vomene Wall umgebene Stadt e Belagerigsrampe uf gschüttlet. Alli Manne bi Jọab untergrubet dänn d Stadtmuur zum si zum iisturz bringe.

16 Da het e klugi Frau vo de Stadt us gruefe: "Höred her, ghöred her! Bitte seit Jọab, er söll heicho, damit ich mit ihm cha rede."

17 Won er nööcher ko isch, hät en d Frau gfragt: "Bisch du Jọab?" – "Dä bin i." Druf het si en baar: "Hör mi, dini Dienerin, a", wo er gsäit het: "Ich ghör."

18 Do het sie witer gsait: "Früener hets immer gheisse: 'Mer erkundig sich in Abel und damit ist die Sach beendet.'

19 Ich verträtte die friedliche, treue Mensche Israels. Du bisch druff us e Stadt z zerstöre wo wie e Muetter in Israel isch. Wotsch würkli s'Erbe Jehovas zuunichemache?"

20 Jọab erwideret: "Es isch für mich unddenkbar, es zunichte z mache und z zerstöre.

21 Darum gahts überhaupt nöd, sondern en Maa namens Schẹba, Sohn Bịchris, us em Bergland vo Ẹphraim hät gege König David rebelliert. Lieferet mer de einte Maa us und mier ziehnd vo de Stadt ab!" Do het d Frau zu Jọab gseit: "Guet! sin Chopf wird der über d Muur zuegworfe."

22 Sofort het sich die klugi Frau a alli Lüt gwandlet, und mer het Schẹba, em Sohn Bịchris, de Chopf ab und isch en Jọab zue gworfe. Drufabe isch er s Horn bliebe und d Männer zerstört sich vo de Stadt weg. Jede isch hei gange und Jọab het zum König nach Jerusalem zrugg kohrt.

23 Die gesamte Heer Israels unterstand nun Jọab, und d Kerethịter und d Pelethịter sind vom Benạja, em Sohn Jehojadạs, agführt.

24 Adọram hät die zur Zwangsarbeit Iigzoge, und de Gschichtsschriiber isch de Jọsaaphat gsi, de Sohn vo Ạhilud.

25 Schẹwa isch de Sekretär gsi, und Zạdoke und Ạbjathar sind Prieschter gsi.

26 Au Ịra, de Jaïrịter, isch en hoche Beamter Davids worde.